Portal informacyjny, największa baza informacji o Darłowie, Darłówku i gminie Darłowo oraz interaktywne plany i mapy.

  SERWIS INFORMACYJNY

  INFORMACJE DLA TURYSTÓW

  BAZA NOCLEGOWA

  MAPY I PLANY

  DZIAŁ OGŁOSZEŃ

  REKLAMA

Auta Retro

REKLAMY

"Lidia" HOTEL SPA w Darłówku
"Lidia" HOTEL SPA w Darłówku

Ogłoszenia Katalog Foto galeria Mapy

 

Echo Darłowa

Z historii Kurortu Darłowo

Pierwszy docenił uroki morza i darłowskiej plaży książę Kazimierz VII syn księcia Filipa I i Marii, córki elektora saskiego. Po księciu Barnimie X przejął w 1600 r. okręg Darłowo i Bytów. Wkrótce przeniósł się do Darlowa. Bardzo blisko Bałtyku przy plaży kazał sobie wybudować specjalny dom, do którego przeprowadził się z zamku na stałe. Tam korzystał z uroków plaży, słońca i spokoju. Czasami wyprawiał się łodzią z rybakami na połowy ryb morskich. Ten dwukondygnacyjny dom nosił nazwę Neuhausen. Obok swej rezydencji w mniejszych domkach mieszkała jego służba. Kazimierz VII był kawalerem i mieszkał tam w latach 1602 – 1605. Zmarł trapiony chorobami na sutek pijaństwa i hulaszczego trybu życia. W latach późniejszych również inni książęta i ich żony korzystali z dziś, już nieistniejącego nadmorskiego pałacyku. Tak się działo do roku 1653, kiedy zmarła ostatnia pani darłowskiego zamku, a Darłowo spod władzy szwedzkiej dostało się pod Brandenburgię.
Od blisko 200 lat Darłówko (Rügenwalde Bad) ma sławę morskiego kurortu. Pierwsi kuracjusze przybywali tu od roku 1814, po zakończeniu wojen napoleońskich. Wówczas za radą doktora G. Bütnera, który odkrył lecznicze właściwości tutejszego nadmorskiego klimatu, wkrótce wybudowano na plaży zachodniej specjalne domy kąpieliskowe osobne dla pań i dzieci oraz osobne dla panów.
W pobliżu portu (przy obecnej ulicy Kąpielowej) zbudowano dom zajezdny, zwany później „Fridrichchsbad”. Nazwa ta pochodziła od imienia króla Fryderyka Wilhelma IV, który kąpiąc się w Darłówku dnia 25 czerwca 1822 roku zaczął tonąć i został uratowany przez kąpielowego Ehlerta. Kąpielisko założone przez dr Bütnera składało się początkowo z paru domków kąpielowych, które stopniowo rozbudowywano i powiększano.
Ruch gości kąpielowych był na początku XIX wieku dosyć mały, ale wzrósł znacznie w końcu 1900 r.
Rok            1815   1816  1817  1818  1819  1820  1821  1900
---------------------------------------------------------------------------
Ilość               10       18       46      65      55     59      63     768
Kuracjuszy

Jedną z przyczyn stosunkowo słabego ruchu gości kąpieliskowych w pierwszej ćwierci XIX wieku była zła komunikacja z zapleczem.
W roku 1784 Darłowo posiadało tylko dwa razy w tygodniu połączenie konne - pocztę osobową z Koszalinem. Od roku 1833 doszła jeszcze jeden raz w tygodniu poczta osobowa do Pękanina i Słowina, gdzie można było się przesiąść do konnej poczty w kierunku Szczecina i Królewca. Od roku 1835 była to już codzienna poczta osobowa. W roku 1874 bryczką można było się dostać do Bukowa Morskiego raz dziennie i do Postomina oraz cztery razy dziennie do przystanku kolejowego Karwicach.
W roku 1878 uruchomiono linię kolejową Sławno - Darłowo, która miała połączenie ze Szczecinem, Gdańskiem i Berlinem. W sezonie letnim z Darłowa do Darłówka kursował statek parowy „Gluck auf”, który spełniał także rolę holownika wprowadzającego statki handlowe. Uprzednio statek ten wykonywał krótkie rejsy wycieczkowe do Jarosławca, Łaz i Unieścia.
W drugiej połowie XIX wieku Darłowo było portem macierzystym dla  37 żaglowców i 4 parowców. Utrzymywały one regularne rejsy do wielu portów bałtyckich, oraz Morza Północnego. Niektóre żaglowce pływały również do obydwu Ameryk i Indii. Zapewne kuracjusze korzystali nie tylko ze świeżych i wędzonych ryb morskich, ale także z rejsów po morzu. Z końca XIX mamy wiadomość, że do darłowskiego portu niekiedy zawijały jachty. Na początku XIX wieku stan dróg łączących Darłowo z innymi miastami był bardzo zły
Dzięki interwencjom burmistrza Darłowa w Berlinie w latach 1836 -1837 wybudowano  drogę do Karwic, gdzie łączyła się z drogą Szczecin – Gdańsk. W roku 1840 miasto dzięki dotacji wybudowało nową drogę do Darłówka. Zbiegło to się z oddaniem do użytku drogi Sławno – Darłowo. W roku 1861 rozpoczęto budowę drogi Darłowo- Ustka. W pierwszym okresie powstał odcinek Darłowo – Postomino. W latach 1878 – 1883 szosę stary Kraków – Kanin połączono z szosą Darłowo – Ustka w Karsinie. Następnie w roku 1883 ukończono połączenie z szosą z Darłowa przez Sianów do Koszalina. Lepsze połączenia drogowe i kolejowe przyczyniły się do wzrostu ilości kuracjuszy i gości kąpielowych. W latach 1872 – 1879 wybudowano nowy port wewnętrzny i zmodernizowano falochrony portowe, co zwiększyło ruch statków w porcie. 
Ważną sprawa dla miasta było włączenie go do sieci telegraficznej w roku 1898. W roku 1900 przeprowadzono już 32560 rozmów. Także w roku 1900 wybudowano w Darłowie gazownię.  
 

L. Walkiewicz
Darłowo, ED 3/2006

Auta Retro

strona główna

o nas

reklama

kontakt

Serwis informacyjny o Ziemi Darłowskiej

infopomorze.pl | iwczasy.pl | plan.darlowo.pl | plan.dabki.info | plan.wicie.info
mapa.gmina.darlowo.pl

 

 

 

Wszelkie prawa zastrzeżone. © 2005-2009 www.infodarlowo.pl, www.infopomorze.pl