Portal informacyjny, największa baza informacji o Darłowie, Darłówku i gminie Darłowo oraz interaktywne plany i mapy.

  SERWIS INFORMACYJNY

  INFORMACJE DLA TURYSTÓW

  BAZA NOCLEGOWA

  MAPY I PLANY

  DZIAŁ OGŁOSZEŃ

  REKLAMA

Auta Retro

REKLAMY

"Lidia" HOTEL SPA w Darłówku
"Lidia" HOTEL SPA w Darłówku

Ogłoszenia Katalog Foto galeria Mapy

 

Echo Darłowa

Fontanna - Pomnik Rybaka

Poznajemy artystów Ziemi Pomorskiej. Wilhelm Gross

Nawiązując do artykułu Leszka Walkiewicza zamieszczonego w nr 1/2003 na temat naszej fontanny przed ratuszem, chciałabym szanownych Czytelników „Echa" zapoznać z życiem i twórczością artysty Wilhelma Grossa, twórcy naszego „Pomnika Rybaka". Synowie jego Uwe (Braunschweig) i Andreas (Rotenburg) udostępnili mi pamiętnik babci - matki ich ojca Wilhelma.
Wilhelm Ernst Julius Gross urodził się 12 stycznia 1883 r. w Schlawe (obecnie Sławno), w małym wówczas miasteczku liczącym 5486 mieszkańców. Ojciec jego Friedrich był podskarbim w urzędzie miejskim. Jego starsi bracia Max i Emil uczęszczali do szkoły średniej w Słupsku, gdyż w Sławnie było tylko progimnazjum, do którego chodził Wilhelm. Bracia uczyli małego gry na pianinie i zapoznali go z muzyką klasyczną romantyczną i także operową. Zapamiętał i grywał różne melodie do późnego wieku, nie znając nut.
Mały Wilhelm lubił rzeźbić w drewnie, dlatego rozpoczął po zakończeniu progimnazjum naukę zawodu w fabryce mebli w Słupsku. Tu zamiast toczyć i rzeźbić ozdobne ornamenty, musiał nosić deski i biegać po piwo dla czeladników. Dlatego przerwał naukę zawodu i wrócił do domu. Dla zabicia czasu z nudów zajął się snycerstwem, wykonując małe figurki, które panie z Chrześcijańskiej Ligi Kobiet sprzedawały na bazarach (1900 r.). Pani Schireibe - radczyni tejże partii załatwiła utalentowanemu chłopcu miejsce w warsztacie słynnego profesora rzeźbiarza Lessinga w Berlinie.
Tam poznał różne techniki niezbędne w rzeźbiarstwie. Zadziwiło Wilhelma np. używanie mieszaniny gipsu z sierścią cielęcą. Tą masą obrzucano olbrzymie figury aniołów na budującej się katedrze berlińskiej.
Na Akademii Sztuk Pięknych w Karlsruhe odkryto jego talent do rysowania charakterystycznych form ruchu. Po śmierci ojca Wilhelma w 1903 r wrócił na krótko do Sławna, potem już wyjechał na stałe. W Karlsruhe i we Florencji zaprzyjaźnił się z Ernestem Barlachem i Maxem Beckmannem. We Włoszech rzeźbił wiele figur o harmonicznych formach jak np. „Pragnienie", „Pijący", „Smutna", „Rzymska Żydówka". Uwielbiał genialne i wzruszające prace Michała Anioła. W latach l wojny światowej nie tworzył wiele, zabrakło mu wewnętrznego spokoju, co spowodowało jego zbliżenie się ku Chrystusowi, do jego apostołów i nauki proroków.
Odtąd problematyka form stała się mniej ważna, a tematykę prac ograniczył do postaci i wydarzeń z Biblii i śmierci Chrystusa. Nawet obraz żłóbka otoczył wieńcem ciernistym.
Lata dyktatury hitlerowskiej, kiedy rzeźbiarz i kaznodzieja był prześladowany jako żydowski degenerat miały dramatyczny wpływ na jego twórczość. Widoczne było jego wołanie do Boga w pracach pełnych zgrozy i braku spokoju. Za pomocą kredy i węgla przelewał swe myśli na papier, spontanicznie pokazując wielki ból i płomienną modlitwę. Drzewa są mu znakiem i alegorią ukrytego życia. W klonie np. widział nie wyzwoloną postać Amosa. „Młody Luter" lub „Żałosny Hiob" przypominają pnie drzew.
Droga życia i twórczości Wilhelma Grossa prowadziła przez szczyty i głębiny. W walce przeciwko złu i tyranii stał się ostrzegającym świadkiem powołującym się na Pismo Święte jak to już zrobił jego „Zwiastun". Nazywano go rzeźbiarzem „ars crusis" ( sztuki męczeńskiej). Artysta wierzył, że Krzyż Chrystusa jest znakiem ofiary, ale także znakiem zwycięstwa i „wiecznej radości". Do późnej starości artysta głosił przy pomocy swych dzieł, że Pasja i Ukrzyżowany prowadzą do Zbawiciela.
Wilhelm Gross zmarł 9 lutego 1971 roku w Oranienburgu. Za swoją twórczość dwukrotnie nadano mu tytuły doktora honoris causa. Otrzymał także wiele odznaczeń państwowych i kościelnych.
Źródła : Pamiętnik matki artysty i artykuły o artyście.
Drodzy Czytelnicy, są to naprawdę tylko małe fragmenty pamiętnika matki i książki o W. Grossie. Jeśli Państwa interesuje więcej szczegółów, proszę przyjść na wernisaż jego wystawy, która odbędzie się w październiku 2003 r. w Zamku Książąt Pomorskich. Przed otwarciem wystawy odbędzie się koncert organowy profesora Uwe Grossa syna rzeźbiarza.
Rodzina artysty cieszy się już dzisiaj, że spotka się z mieszkańcami ziemi darłowskiej i sławieńskiej, które są stronami rodzinnymi ich ojca.

 

Brygida Jerzewska
Darłowo, ED 4/2003

Auta Retro

strona główna

o nas

reklama

kontakt

Serwis informacyjny o Ziemi Darłowskiej

infopomorze.pl | iwczasy.pl | plan.darlowo.pl | plan.dabki.info | plan.wicie.info
mapa.gmina.darlowo.pl

 

 

 

Wszelkie prawa zastrzeżone. © 2005-2009 www.infodarlowo.pl, www.infopomorze.pl