Echo Darłowa
Gosiewski Przemysław
Przemysław Edgar Gosiewski urodził się 12 maja 1964 w Słupsku, ale swe młodzieńcze lata spędził w Darłowie. Ojciec jedynaka Jan był nauczycielem historii w darłowskim Liceum. Matka Jadwiga z zawodu pediatra jest znaną działaczką Obywatelskiego Klubu Ekologicznego Czuwanie. Przemko jak zwracała się do niego mama w Darłowie ukończył Szkołę Podstawową nr 3 i Liceum Ogólnokształcące w 1983 r. W latach 1983-1989 studiował na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego. W 1989 uzyskał absolutorium; tytuł magistra otrzymał w 1997. W czasie studiów rozpoczął działalność opozycyjną i był jednym z założycieli Niezależnego Zrzeszenia Studentów Uniwersytetu Gdańskiego. Od 1984 związał się z niezależnym ruchem studenckim, a od 1985 był szefem gdańskiego NZS. Brał udział w strajku studenckim w 1988. Współpracował z ?Solidarnością", a po jej delegalizacji z ?Solidarnością Walczącą. Był przewodniczącym Tajnej Komisji Uczelnianej oraz działał w Międzyuczelnianej i Krajowej Komisji Koordynacyjnej. Zajmował się m.in. organizowaniem akcji kolportażowej nielegalnych wydawnictw. Na studiach po raz pierwszy zetknął się z Lechem Kaczyńskim, który wykładał tam prawo pracy. Lech Kaczyński wywarł ogromny wpływ na dalsze życie młodego prawnika. W 1989 roku Przemysław Gosiewski zaangażował się także we współpracę z Jarosławem Kaczyńskim i strukturami NSZZ ?Solidarność". Od 1989 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego NSZZ ?Solidarność" na stanowisku kierownika biura ds. kontaktów z regionami Komisji Krajowej ?Solidarność" oraz uczestniczył w organizowaniu pierwszego zjazdu ?Solidarności" po jej ponownej legalizacji w 1989 r. W Krajowym Biurze Solidarności pracował do 1991 r. Przemysław Gosiewski wspólnie z braćmi Kaczyńskimi zakładał Porozumienie Centrum. W latach w 1991 - 1999 był sekretarzem Zarządu Głównego PC. Jednocześnie był osobistym sekretarzem Jarosława Kaczyńskiego. W latach 1992-1993 był kierownikiem biura poselskiego posła PC Adama Glapińskiego. W latach 90. zaangażował się w działalność Spółdzielczych Kas Oszczędnościowo-Kredytowych. W latach 1993-1995 pracował, jako specjalista w biurze pełnomocnika zarządu Fundacji na rzecz Polskich Związków Kredytowych. W wyborach prezydenckich w 1995 był pełnomocnikiem sztabu wyborczego Lecha Kaczyńskiego, (który ostatecznie wycofał się z wyborów). W tym samym roku rozpoczął pracę w spółce Srebrna, (której kierownikiem był Jarosław Kaczyński, wydającej czasopismo Nowe Państwo (pracował także w redakcji). Od 1998 do 2001 r. zasiadał w Sejmiku Województwa Mazowieckiego, a w latach 2000 - 2001 pełnił funkcję doradcy Ministra Sprawiedliwości Lecha Kaczyńskiego.
Funkcję posła w Sejmie IV kadencji (2001-2005) z ramienia PiS sprawował po raz pierwszy. Podczas kampanii do parlamentu zorganizował struktury tego ugrupowania w województwie świętokrzyskim. W wyborach parlamentarnych w 2005 ponownie uzyskał mandat poselski w okręgu kieleckim. W trakcie swojej pierwszej kadencji sejmowej czynnie działał w Komisji Obrony Narodowej, Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka. Szczególny rozgłos oraz uznanie przyniosła mu aktywność w ramach Komisji Śledczej ds. prywatyzacji PZU, gdzie zasłynął dzięki niezwykłej pracowitości. Od 3 listopada 2005 do 19 lipca 2006 był przewodniczącym Klubu Parlamentarnego PiS. Po publikacji w jednym z niemieckich czasopism tekstu ośmieszającego braci Kaczyńskich w lipcu 2006 wystąpił z oficjalnym wnioskiem do polskiego ministra sprawiedliwości, aby ten podjął kroki zmierzające do ewentualnego ukarania niemieckiego autora tekstu, przy użyciu międzynarodowego listu gończego, za obrazę polskiego prezydenta. W wyborach parlamentarnych w 2007 uzyskał w okręgu kieleckim najlepszy indywidualny wynik w tymże okręgu (138 405 głosów). 13 listopada 2007 został ponownie przewodniczącym klubu. Zasiadał w Krajowej Radzie Sądownictwa od stycznia do czerwca 2006 roku.
W kolejnych wyborach do Sejmu RP 21 października 2007 r. ponownie uzyskał mandat poselski w okręgu kieleckim. W okresie od 3 listopada 2005 r. do 19 lipca 2006 r. był przewodniczącym Klubu Parlamentarnego Prawa i Sprawiedliwości. Następnie 14 lipca 2006 r. Przemysław Gosiewski został powołany na stanowisko przewodniczącego Komitetu Stałego Rady Ministrów randze Ministra-Członka Rady Ministrów w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. Funkcję te pełnił do 16 listopada 2007 r. Od 8 maja 2007 do 7 września 2007 i od 11 września 2007 do 16 listopada 2007 zajmował stanowisko Wiceprezesa Rady Ministrów. Równocześnie od 7 września 2007 do 11 września 2007 był sekretarzem stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. W okresie od 13 listopada 2007 r. do 6 stycznia 2010 r. był przewodniczącym klubu parlamentarnego Prawa i Sprawiedliwości. Złożył wówczas w Sejmie projekt ustawy zakładający publikację wizerunku przestępców, krzywdzących seksualnie dzieci! Jego skuteczność, jako posła, była doskonała, sukcesem zakończył dwa przedsięwzięcia, czyli otwarcie zawodów prawniczych i lobbing na rzecz SKOK-ów. I to, jako poseł opozycyjny poprzedniej kadencji. Pobił w tym tak wytrawnych polityków. W październiku 2006 na skutek osobistych zabiegów ministra Gosiewskiego stacja Włoszczowa Północ na Centralnej Magistrali Kolejowej na północ od Włoszczowy, została przystosowana do obsługi pociągów pasażerskich i uzyskała ekspresowe połączenie kolejowe z Warszawą i Krakowem.Środowisko akademickie Kielc łączy działalność publiczną Gosiewskiego z przekształceniem Akademii Świętokrzyskiej w Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy Jana Kochanowskiego, a środowiska medyczne - ze wspieraniem inwestycji w ochronę zdrowia.
Środowisko Pomorza Środkowego, za którego wydzieleniem optował Przemysław Gosiewski wdzięczne mu jest za interwencje i pomoc w budowie oczyszczalni ścieków w Darłowie i nadania statusu uzdrowiska miejscowości Dąbki. Zarówno współpracownicy Edgara Gosiewskiego, jak i dziennikarze, a nawet oponenci i przeciwnicy polityczni przyznają jedno - był to jeden z najbardziej pracowitych polityków obecnego sejmu. Zginął 10 kwietnia 2010 r. podczas lądowania samolotu prezydenckiego Smoleńsku w 70. Rocznicę mordu katyńskiego. Przemysław Gosiewski pozostawił troje dzieci: osiemnastoletniego syna Eryka, jakiego miał z pierwszą żoną Małgorzatą, dziesięcioletnią córkę Kingę i 8,5 letniego syna Miłosza, jakie ma z żoną Beatą.
Leszek Walkiewicz
Darłowo, ED 4/2010
