Portal informacyjny, największa baza informacji o Darłowie, Darłówku i gminie Darłowo oraz interaktywne plany i mapy.

  SERWIS INFORMACYJNY

  INFORMACJE DLA TURYSTÓW

  BAZA NOCLEGOWA

  MAPY I PLANY

  DZIAŁ OGŁOSZEŃ

  REKLAMA

Auta Retro

REKLAMY

"Lidia" HOTEL SPA w Darłówku
"Lidia" HOTEL SPA w Darłówku

Ogłoszenia Katalog Foto galeria Mapy

 

Echo Darłowa

Piknik z dzikiem

W najbliższą sobotę 26 lipca 2008 r. Koło Myśliwskie „Odyniec" w Darłowie organizuje na rynku starego miasta  uroczyste obchody 85-lecia Polskiego Związku Łowieckiego. Początek o godz. 16

Co nieco z historii łowiectwa 

Przez wiele tysiącleci łowy - polowanie były jednym z najważniejszych czynności ludzi pierwotnych. Nie było wówczas pojęcia "własności" i zwierzyna była niczyja. Polowania były głównym źródłem utrzymania i przeżycia ludzi. Na przestrzeni wieków, w wyniku zachodzących zmian cywilizacyjnych jak i społecznych, z powodu trzebienia puszcz, rozwoju rolnictwa, polowania przestały być głównym zajęciem człowieka, a stały się okazją do wykazania swojej siły, zręczności i męstwa w bezpośrednich spotkaniach z dzikim zwierzem.  Na Pomorzu wkrótce po ustąpieniu lodowca skandynawskiego polowano na renifery i foki. Później w miarę ocieplania się klimatu polowano na dziki, tury, niedźwiedzie, bobry, łosie jelenie, wilki itd.

W średniowieczu panował monopol łowiecki panującego. Ówczesne przepisy prawne wydawali jedynie władcy, którzy posiadali nieograniczone prawa polowań. Głównym przywilejem władców były tzw. "łowy wielkie"  czyli polowania na "grubego zwierza" (tura, żubra, dzika, jelenia, niedźwiedzia, dzikiego konia, bobra) natomiast tzw. "łowy małe" czyli polowania na "drobnego zwierza" (ptactwo, lisy, bobry, zające) mogli uprawiać nawet poddani. Stopniowo  na skutek nadań myśliwstwo zostało związane z posiadaniem ziemi. Panujący, rycerze i szlachta utrzymywali służbę łowiecką na czele której stal nadworny łowczy. Podlegali mu : strzelcy, sokolnicy, szczwacze, dojeżdżacze, osacznicy i inni.

Z łowiectwem związane były liczne obowiązki nakładane na poddanych, takie jak obowiązek zapewniania polującym kwatery, koni, opieka nad zwierzyną, tropienie, naganka itd.  Polskie myśliwstwo ma tradycje długie, bogate i barwne. W średniowiecznych kronikach Jana Długosza zachował się m.in. opis ośmiodniowego polowania, jakiego w roku 1409 dokonał król Władysław Jagiełło ze swą świtą na terenie Puszczy Białowieskiej. W dawnych czasach polowało się przede wszystkim konno. Powszechnie używano sokołów do polowań na zwierzynę drobną i ptactwo. Tak jak i dziś towarzyszem myśliwych był wówczas pies. Dzięki łowiectwu rozwijały się te dziedziny handlu i rzemiosła, które były związane bezpośrednio z polowaniem. W Polsce wykonywano znakomitą broń, siodła oraz hodowano konie psy i sokoły. Niekiedy korzystano z zagranicznych zakupów.

W XVIII wieku pojawiła się idea ochrony zwierzyny wśród światlejszych łowców. W XIX wieku rozwija się piśmiennictwo łowieckie, powstają podręczniki i monografie łowieckie. W tym okresie zaczynają się zmiany w prawie łowieckim. Sytuacja polityczna Polski sprawia, iż różnie układa się prawodawstwo i rozwój łowiectwa. Jest on ściśle uzależniony od przepisów i norm panujących w poszczególnych zaborach. Na wszystkich niemal polskich terenach powstają jednak, organizacje i towarzystwa myśliwskie. Najintensywniej ruch łowiecki rozwija się na terenie zaboru austriackiego, dzięki obowiązującym tam swobodom politycznym. Towarzystwa ustalają przepisy łowieckie, których przestrzeganie staje się obowiązkiem myśliwych.

Po uzyskaniu przez Polskę niepodległości, już w 1919 roku powstaje projekt ustawy łowieckiej. Powstają związki i organizacje myśliwskie. Do uchwalenia ustawy doszło jednak dopiero w 1927 r. Ustawa wymagała, aby właściciele gruntów łączyli je ze sobą i tworzyli spółki łowieckie. Wprowadzała także obowiązek posiadania kart łowieckich. Ustawa zabraniała polowań na żubry, kozice, bobry, samice i cielęta łosia, daniela, jelenia, sarny kozy i koźlęta, niedźwiedzia z przychówkiem itd.

W okresie międzywojennym nastąpił intensywny rozwój łowiectwa w Polsce. Powstawały liczne organizacje łowieckie, wydawano fachową literaturę o tematyce łowieckiej, kwitło malarstwo łowieckie. W końcu w 1936 roku powstaje Polski Związek Łowiecki. Wybuch II wojny światowej zahamował rozwój polskiego łowiectwa. Po drugiej wojnie światowej polscy działacze łowieccy podjęli intensywne wysiłki w celu normalizacji życia łowieckiego. Następuje odrodzenie polskiego łowiectwa, polskiego strzelectwa myśliwskiego, polskiej kynologii łowieckiej. W okresie PRL-u podstawową jednostką jest koło łowieckie, do którego mógł należeć każdy obywatel. Aby polować nie trzeba posiadać własnych gruntów, są one dzierżawione przez koła łowieckie od państwa, zaś posiadanie własnej ziemi nie upoważnia do polowania. Podobny model łowiectwa obowiązuje w naszym kraju także dziś.

Polscy myśliwi – zrzeszeni w Polskim Związku Łowieckim, troskliwie kultywują dawne obyczaje i ceremoniały. Nowi myśliwi są uroczyście przyjmowani do braci łowieckiej, ze ślubowaniem, chrztem myśliwskim i pasowaniem na myśliwego. Hucznie ogłaszany i fetowany jest także król polowania, a tym bardziej – oczywiście – król sezonu. Sygnały grane na tradycyjnym rogu myśliwskim wyznaczają porządek każdych łowów. Polski Związek Łowiecki organizuje przeróżne kursy szkoleniowe, na przykład dla trębaczy, dla sokolników, dla wabiących zwierzynę. Organizowane są także liczne zawody i konkursy strzeleckie, zarówno regionalne jak i ogólnokrajowe i międzynarodowe. PZŁ stoi także na straży obowiązującego w Polsce prawa łowieckiego.

Tereny łowieckie w Polsce obejmują około 2,5 mln hektarów, a w tym fragmenty starych puszcz, jak Augustowska, Białowieska, Knyszyńska, Notecka i Kozienicka, oraz rozległe bory jak Tucholskie, Sandomierskie czy Dolnośląskie. Dobrze prowadzona gospodarka łowiecka powoduje, że polskie tereny łowieckie i nasza zwierzyna cieszą się dużym powodzeniem u wielu myśliwych z całej Europy i USA

Polski Związek Łowiecki to ogólnokrajowa organizacja zrzeszająca polskich myśliwych i koła łowieckie. Jego geneza sięga XIX wieku i działalności pierwszych na ziemiach polskich towarzystw łowieckich. Utworzony w 1923 roku w Warszawie Centralny Związek Polskich Stowarzyszeń Łowieckich, przekształcił się w Polski Związek Stowarzyszeń Łowieckich (1929 r.), a następnie przyjął nazwę Polski Związek Łowiecki (1936 r.).

W oparciu o ustawę z 1959 r. „O hodowli, ochronie zwierząt łownych i prawie łowieckim” wypracowany został tzw. „polski model łowiectwa”, przyjmujący zasadę nadrzędności ochrony i hodowli zwierząt łownych nad ich eksploatacją, opierający działalność łowiecką na społecznym zaangażowaniu członków PZŁ zrzeszonych w kołach łowieckich prowadzących gospodarkę łowiecką w dzierżawionych obwodach. Współcześnie działalność PZŁ reguluje ustawa „Prawo łowieckie” (z 13 października 1995 r.). Polski Związek Łowiecki zajmuje się prowadzeniem gospodarki łowieckiej, monitoringu łowieckiego, wspieraniem i prowadzeniem badań z zakresu łowiectwa krzewieniem kultury, w tym tradycji, etyki wśród myśliwych i społeczeństwa, strzelectwem myśliwskim, kynologią, trofeistyką, jak również prowadzi działalność szkoleniową kandydatów i myśliwych. Organem prasowym PZŁ jest ukazujący się od 1899 roku ogólnopolski miesięcznik „Łowiec Polski”.

Polski Związek Łowiecki liczy ponad 100 tys. członków. W Polsce są 2503 koła łowieckie, które dzierżawią 4766 obwodów łowieckich. Niezależnie PZŁ prowadzi 43 ośrodki hodowli zwierzyny, których zadaniem jest wzorcowa gospodarka łowiecka przy wykorzystaniu osiągnięć naukowych. Kraj podzielony jest na 49 okręgów, w których funkcjonują okręgowe rady i zarządy.

Polski Związek Łowiecki w całym okresie działalności wypracował wielki, uznany w świecie dorobek w dziedzinie gospodarki, kultury i sztuki łowieckiej. Posiada doniosłe zasługi w krzewieniu i rozwoju tradycji oraz etyki łowieckiej. Działalność swoją koncentruje na zagadnieniach najważniejszych tj. udzielaniu pomocy w tworzeniu stowarzyszeń myśliwskich, porządkowaniu spraw związanych z posiadaniem broni myśliwskiej, a także próbie ukrócenia panoszącego się kłusownictwa. Trudności z aprowizacją i powszechny dostęp do broni tak typu wojskowego jak i myśliwskiej powodowały, że kłusownictwo zatacza coraz szersze kręgi, a stany zwierzyny zaczęły maleć.

Polscy myśliwi mają udział w wielu ważnych działaniach związanych z ochroną przyrody i środowiska naturalnego. Dotyczy to zwłaszcza restytucji zagrożonych gatunków zwierząt takich jak: żubr, łoś, bóbr i sokół wędrowny. PZŁ jest jednym z założycieli oraz członkiem Międzynarodowej Rady Łowiectwa i Ochrony Zwierzyny, której kongresy odbywały się także w Polsce (w 1934 i 1973 r. w Warszawie i w 1993 r. w Krakowie). Od 1994 roku Polska jest także członkiem (założonej w 1978 r.) Federacji Związków Łowieckich Krajów EWG - FACE pełniącej rolę organu doradczego Parlamentu Europejskiego w zakresie łowiectwa i ochrony zwierzyny.

Po zakończeniu działań wojennych na terenie Darłowa znaleźli się pasjonaci łowiectwa, pochodzący z różnych stron Polski. Byli to: Józef Mucha, Władysław Jaskółowski, Julian Marynowicz, Stanisław Niziołek, Henryk Sokołowski oraz Wincenty Szmagliński, którzy jesienią 1947 roku utworzyli koło łowieckie o nazwie „ Koło łowieckie Nr 1 Odyniec w Darłowie”. Pierwszy zarząd koła, wybrany na zebraniu założycielskim tworzyli koledzy: Julian Marynowicz – przewodniczący koła, Stanisław Niziołek – łowczy koła, Wincenty Szmagliński – skarbnik, Henryk Sokołowski – sekretarz. Do walnego zgromadzenia w 1948 roku koło liczyło już 28 chętnych adeptów polowania, którzy uzyskali członkostwo PZŁ. Aktualnie z tej grupy tylko jeden członek aktywnie poluje w kole – kolega Jan Matusiak. W  takiej formie koło prowadziło działalność do 1957 roku. W roku tym na wniosek Henryka Aniołka -prezesa koła wojskowego Nr 2 -oba koła połączono. Po połączeniu, koło nadal pozostało przy nazwie „Koło Łowieckie Nr 1 Odyniec w Darłowie”. Również zarząd koła stanowili ci sami Koledzy, którzy zostali wybrani na zebraniu założycielskim, z tym, że Koledzy Niziołek i Sokołowski zamienili się funkcjami. W 1947 roku koło gospodarowało na dwóch obwodach – aktualny obwód nr 20 (wcześniej nr 3) i obwód nr 21 (wcześniej nr 4).Po połączeniu kół doszedł obwód nr2 (wcześniej nr 1) natomiast w połowie lat sześćdziesiątych kolo straciło obwód nr 21 a uzyskało nr 63 (wcześniej 25). Aktualnie koło liczy 71 członków oraz 2 kandydatów. Członkowie koła posiadają 31 odznaczeń w tym: Brązowy Medal Zasługi Łowieckiej – 11, Srebrny Medal Zasługi Łowieckiej – 1, Złoty Medal Zasługi Łowieckiej -2, Złom – 1, Zasłużony dla Łowiectwa Ziemi Koszalińskiej – 10, Zasłużony dla Łowiectwa Ziemi Słupskiej – 6

Koło posiada na dzierżawionych obwodach 28,1 ha dobrze zagospodarowanych gruntów rolnych, produkcyjnych, na których uprawia się paszę.

Co trzeci myśliwy w kole posiada psa myśliwskiego (między innymi jamniki szorstkowłose, setery, teriery, łajki, gończe i inne). Prezes koła – Andrzej Czesnowski prowadzi dużą hodowlę psów rasy łajki rosyjsko – europejskie, gończe słowackie i teriery. Średnio rocznie odchowuje około 10 szczeniaków, które znajdują nabywców wśród członków koła jak również w sąsiednich kołach.

Corocznie koło deleguje na okręgowe zawody strzeleckie drużynę strzelecką, która zdobywa laury na strzelnicy w Manowie. W zawodach okręgowych drużynowo koło nigdy nie zeszło poniżej VI miejsca a Tomasz Januszewski indywidualnie zawsze znajduje się w pierwszej dziesiątce strzelców. Myśliwi systematycznie startują w próbach i konkursach psów ras myśliwskich zajmując czołowe lokaty.

Trzech kolegów koła od wielu lat aktywnie pracuje w Komisji Kynologicznej Okręgowej Rady Łowieckiej w Koszalinie i w Pile – A. Czesnowski, J. Kulpiński i M. Frąszczak, gdzie kol. Andrzej Czesnowski przewodniczy komisji w Koszalinie a kolega Jacek Kulpiński przewodniczy w Pile. Koło aktywnie włącza się w życie społeczno kulturalne i jest organizatorem wielu imprez na rzecz miejscowej społeczności. Jedna z większych imprez rocznicowych   było zorganizowane przez Zarząd w 1997 roku 50-tej rocznicy założenia koła. Z tej okazji zorganizowano na Zamku Książąt Pomorskich w Darłowie wystawę łowiecką, na której zgromadzono wiele eksponatów zabytkowych – broń biała, broń palna, przedmioty codziennego użytku o tematyce myśliwskiej i wykonane z tworzyw pochodzenia zwierzęcego ( poroże, skóra, cewki itp.), wyroby rzemiosła artystycznego ( obrazy, ryciny, rzeźby) a przede wszystkim trofea myśliwskie stanowiące najciekawsze przykłady z prywatnych kolekcji darłowskich myśliwych. Na wystawie zgromadzono ponad 350 eksponatów. Wystawa zorganizowana była w okresie sezonu letniego i cieszyła się ogromnym powodzeniem wśród wczasowiczów i turystów. Wystawę zwiedziło ponad 30 tysięcy osób.

Z inicjatywy Grażyny Januszewskiej od 1999 roku organizowane są obchody Dnia Dziecka dla dzieci członków koła i sympatyków łowiectwa. Obchody mają charakter wielkiego festynu organizowanego na łonie natury w leśniczówkach obwodu łowieckiego nr 20.

Od ponad 20 lat Zarząd organizuje z oprawą muzyczną, z tradycyjnymi sygnałami łowieckimi i pokotem polowania zbiorowe dla uczczenia patrona myśliwych Św. Huberta, polowania wigilijne i noworoczne oraz polowania na zakończenie sezonu myśliwskiego. Te i wszystkie inne polowania zbiorowe kończą się tradycyjnym poczęstunkiem. Polowania zbiorowe uatrakcyjnia dwóch sygnalistów – Adam Jakielaszek i Wojciech Żółć.

Koło „Odyniec” ma bardzo dobrą renomę w środowisku i współpracuje z wieloma instytucjami i organizacjami. Od wielu lat organizowane są grzybobrania dla Klubu Osób Niepełnosprawnych „Niezapominajka” oraz dla Grupy Wzajemnego Wsparcia „Tęcza”. Grzybobrania powiązane są ze zwiedzaniem urządzeń łowieckich, ogniskiem i poczęstunkiem dla uczestników. W imieniu Zarządu imprezy te przygotowują i obsługują Ireneusz Styczeń i Grażyna Januszewska. Kolega Wojciech Mosiewicz z ramienia koła prowadzi współpracę z Gimnazjum Miejskim w Darłowie. Młodzież z gimnazjum uczestniczy w jesiennych zbiorach karmy (żołędzie, kasztany) dla zwierzyny oraz w wykładaniu jej w paśnikach podczas zimy. Gimnazjaliści uczestniczyli również w sadzeniu krzewów i drzew w lesie i na obrzeżach lasu. W zamian koło organizuje dla młodzieży kuligi z pełną oprawą i poczęstunkiem.

Członkowie koła bardzo aktywnie pracują na rzecz zwalczania kłusownictwa. Z problemem tym nie są sami, współpracują z policją oraz ze Strażą Graniczną. Organizowane są dość częste penetracje łowiska wspólnie z członkami w/w instytucji. W zwalczanie kłusownictwa bardzo aktywnie zaangażowany jest kolega A. Czesnowski – prezes koła, kolega M. Bazyluk – społ. strażnik łowiecki, kolega I. Styczeń – sekretarz koła oraz koledzy M. Biernat, M. Frąszczak, R. Redliński, A. Rogala i wielu innych.

Efektem tych działań było zatrzymanie kilku kłusowników na gorącym uczynku. Dwóch kolegów za aktywne zwalczanie kłusownictwa i zatrzymanie kłusowników zostało uhonorowanych Brązowym Medalem Zasługi Łowieckiej.

W 2008 r. Koło Łowieckie obchodziło 60-lecie swojego istnienia. Z tej okazji odbyło się szereg imprez m.in. wystawa i koncert muzyki myśliwskiej na Zamku Książąt Pomorskich w Darłowie, Msza Św. w Kościele Mariackim z poświęceniem sztandaru Koła oraz piknik myśliwski na rynku miejskim.

Podsumowaniem imprez było oficjalne wręczenie sztandaru w nowo oddanej do użytku wiacie myśliwskiej w Nowym Krakowie. W trakcie uroczystości Koło odznaczone zostało Złotym Medalem Zasługi dla Łowiectwa, pięciu kolegów otrzymało Brązowy Medal Zasługi dla Łowiectwa oraz po sześciu kolegów uhonorowanych zostało medalami Zasłużony dla Łowiectwa Ziemi Koszalińskiej i Słupskiej.

 

L. Walkiewicz
Darłowo, ED 7/2008

Auta Retro

strona główna

o nas

reklama

kontakt

Serwis informacyjny o Ziemi Darłowskiej

infopomorze.pl | iwczasy.pl | plan.darlowo.pl | plan.dabki.info | plan.wicie.info
mapa.gmina.darlowo.pl

 

 

 

Wszelkie prawa zastrzeżone. © 2005-2009 www.infodarlowo.pl, www.infopomorze.pl